دیشب تصمیم گرفتیم قبل از خواستگاری بریم مشاوره
میخواستیم بعد از خواستگاری بریم ولی فکر کردیم تا قبل از درگیر کردن خونواده‌ها انجامش بدیم بهتره:)
چون تو دوتا استان متفاوتیم هماهنگ کردن جلسه مشاوره حضوری سخته واقعا.
بعد از کلی تحقیق و‌پرس و جو ر. برای جلسه‌ی اول با یه آقای دکتر روانشناسی که هیئت علمی‌یکی از دانشگاهای مطرح تهران و بسیار هم شناخته شده بودن تماس گرفت.
به قول خودش جز ردیف کردن چنتا آمار و شنیدن صدای خاص و جذاب آقای دکتر سود دیگه‌‌‌ای نداشت...
دوباره دوره افتادیم دنبال مشاور خوب و‌کار بلد،به شخصه معتقدم مشاوره نرفتن بهتر از پیش مشاور نادرست رفتنه!
پ.ن:یه کارشناس بهداشت مشاغل اومده تو شهر محل کار ر.،یه دختر خانم بیست و دو-سه ساله ست گویا.امروز ورداشته به ر. پیام داده که اگه یه دختر با ایمان و‌خداترس از همکارش خوشش بیاد باید بگه بهش یا نه؟ر. هم نه گذاشته نه برداشته گفته به شخصه باتوجه به تجربه‌های اطرافم همچین چیزیو تو عرف و جامعه‌ی ایران توصیه نمیکنم،ضمن اینکه من مشاور نیستم و برای رابطه‌‌‌ای که توش هستم هم خودم دارم از مشاور کمک میگیرم...حسادت داره خفم میکنه و سعی در پنهون کردنشم ندارم.بهش میگم ر. این دختره داره بت نخ میده علنا،میگه میدونم و نوع نگاه کردناشم دوست ندارم حتی.میگه بم گفت باید ازتون شیرینی بگیریم و من گفتم هنوز برا شیرینی زوده.
میخوره تو پرم،انتظار داشتم وقتی پیش خونوادش و دوستامون منو همسر خودش میدونه و‌خطاب میکنه تو همچین شرایطیم همینطور بروز بده...تو این بلبشوی رابطه‌ی ما این دختره خداترس و مومن به قول خودش،از کجا پیداش شد من نمیدونم:///